بررسی الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی باکتری های اشرشیاکلی جداسازی شده از کشت ادرار بیماران در ناحیه غرب استان مازندران طی دوره یک سال از آبان 1389 تا آبان 1390

زمینه و هدف: اشرشیاکلی از مهمترین مسبب عوارضی از قبیل عفونت های لوله ادراری و بیمارستانی می باشد . در این مطالعه حساسیت آنتی بیوتیکی اشرشیاکلی جداسازی از کشت ادرار بیماران در شمال غرب استان مازندران بررسی شده است. مواد و روش : این یک مطالعه توصیفی تحلیلی است که تعداد 357 نمونه ادرار طی مدت 12 ماهه از آبان 1389 تا آبان 1390 جمع آوری و در محیطهای ائوزین متیل بلو و مک کانکی کشت داده شدند. تمام کلنی های مشکوک با رنگ آمیزی گرم، شکل کلنی و تست افتراقی چهارگانه imvip تائید شدند. تمام ایزوله ها ی اشرشیاکلی تست حساسیت آنتی بیوتیک با روش دسیک دیفوژن مطابق با پروتکل ncclc انجام شد . نتایج: از 357 نمونه کشت ادرار ، 302 نمونه وجود اشرشیاکلی تائید و بعنوان کشت مثبت در نظر گرفته شد. بیشترین حساسیت نسبت به سیپروفلوکساسین، جنتامایسین و نیتروفورانتوئین بود که به ترتیب 48.4، 43.3 و 37.9 از ایزوله های اشرشیاکلی نسبت به آنها حساسیت نشان دادند. همچنین کمتر از 10 درصد ایزوله های اشرشیاکلی نسبت به انتی بیوتیک هایی مانند سفتازیدیم، تتراسایکلین، آمپی سیلین، اریترومایسین، آموکسی سیلین و سفوتاکسیم حساسیت نشان دادند. با آزمون کای دو (0.05 p≤)مشخص شد میزان حساسیت نسبت به آنتی بیوتیک های سفتری اکسن، نالیدیکسیک اسید و سفتی زوکسیم بین زنان و مردان اختلاف معنی دار وجود دارد. بحث : در مطالعه حاضر ایزوله های اشرشیاکلی به آنتی بیوتیک سیپروفلوکساسین حساسیت بیشتر داشتند. حساسیت نسبت به اغلب آنتی بیوتیک های قابل توجه نبود و روند کاهش حساسیت نگران کننده است.